Παλιό Γιαννιώτικο σπίτι

Παλιό Γιαννιώτικο Σπίτι....

Έλενα Χαραμή - "Μάθε να αγαπάς" (Official Song 2016

ΜΟΥΣΙΚΗ: Γιάννης Κερμανίδης - Τάσος Μπλάθρας
ΠΑΤΡΑΓΩΓΗ: Νίκοσ Γκόντοβος

ΚΛΑΡΙΝΟ - ΝΕΥ : Σταύρος Παζαρέντσης
ΒΙΟΛΙΑ : PAPE

ΣΤΙΧΟΙ
Πως μπορείς πάλι πίσω να γυρνάς
και την αγκαλιά μου να αναζητάς
πως μπορείς να μην ξέρεις τι ζητάς
δεν θα με τρελάνεις μάθε να αγαπάς

Μάθε να αγαπάς να πονάς κι ύστερα τα λέμε
μάθε να αγαπάς και να ξέρεις που πατάς
μάθε να αγαπάς να ρωτάς αν για αγάπη κλαίνε
και έλα να με βρεις και συγνώμη να μου πεις

Δεν μπορείς χάδια και όνειρα να βρεις
έτσι που βαδίζεις θα εκτροχιαστείς
δεν μπορείς το άσπρο μαύρο να περνάς
και να με παιδεύεις μη με τυρανάς

Μάθε να αγαπάς να πονάς κι ύστερα τα λέμε
μάθε να αγαπάς και να ξέρεις που πατάς
μάθε να αγαπάς να ρωτάς αν για αγάπη κλαίνε
και έλα να με βρεις και συγνώμη να μου πεις

Μάθε να αγαπάς.....

Καλή ακρόαση !!!!!

Τα γραμματόσημα του Γοργοποτάμου που θεωρούνταν ανύπαρκτα… Η συγκλονιστική ιστορία που αποκαλύπτουν!

Δημοσιεύτηκε από το EpirusPost.gr

Τις πιο όμορφες ιστορίες τις γράφει η ζωή... Και τα πιο δυνατά ρεπορτάζ, τα κάνουν άνθρωποι απλοί και καθημερινοί, που κάποια στιγμή, από τύχη, σύμπτωση ή ευλογία, βρέθηκαν σε ρόλο πρωταγωνιστή!

Στα χέρια Γιαννιώτη συλλέκτη, βρέθηκε μία σειρά ασφράγιστων γραμματοσήμων, που μέχρι σήμερα από το σύνολο σχεδόν των φιλοτελιστών θεωρούνταν ανύπαρκτα...

Και πρόκειται για γραμματόσημα, μεγάλης ιστορικής αξίας, τόσο για την Ελλάδα όσο και για τα Γιάννινα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κυκλοφόρησαν το 1944, για μία μόνο ημέρα και μόνο από το ταχυδρομείο των Ιωαννίνων!

Πίσω από τη συγκεκριμένη σειρά γραμματοσήμων, που θεωρείται μοναδική, υπάρχει μία από τις πιο συγκινητικές ιστορίες, που γράφτηκαν επτά δεκαετίες πριν.. Ένα ημερολόγιο, ένα σημειωματάριο, ασπρόμαυρες φωτογραφίες.. Ντοκουμέντα εποχής!

Στις 25 Νοεμβρίου 1942, η Ελλάδα ενωμένη, κάνει το δικό της θαύμα. Δυνάμεις του Ζέρβα και του Βελουχιώτη, με Βρετανούς σαμποτέρ, ανατινάζουν τη γέφυρα του Γοργοποτάμου. Είναι η σημαντικότερη αντάρτικη επιχείρηση στην Ευρώπη, που επηρεάζει τη συνέχιση των πολεμικών γεγονότων..

Είναι και η κορυφαία στιγμή της ελληνικής αντίστασης, της δύναμης της ενωμένης Ελλάδας.

Οι Έλληνες, για να τιμήσουν την ημέρα αυτή, προσπάθησαν την επόμενη ακριβώς χρονιά, να κυκλοφορήσουν μία σειρά γραμματοσήμων.. Όμως δεν τα κατάφεραν καθώς το γεγονός έγινε αντιληπτό από τους Γερμανούς...

Όμως τα κατάφεραν το 1944.

Για μία μόνο ημέρα και μόνο από το Ταχυδρομείο των Ιωαννίνων. Η σειρά αποτελούνταν από τέσσερα γραμματόσημα, των δύο, τεσσάρων, έξι κι οκτώ δραχμών.

Όλα αναγράφουν «Γοργοπόταμος 1941-44, Ελευθέρα Ορεινή Ελλάς».

Η σειρά είναι αυτή που απεικονίζεται στη φωτογραφία και βρίσκεται στα χέρια Γιαννιώτη συλλέκτη..

Συγκινητική όσο κι ενδιαφέρουσα, είναι η ιστορία που κρύβουν και συγκλονιστικός ο τρόπος που διασώθηκαν μέχρι και σήμερα!

Και η ιστορία έρχεται μέσα από μερικές σελίδες χαρτιού που ο χρόνος μπορεί να τις κιτρίνισε όμως δεν τις ξεθώριασε..

Είναι οι αναμνήσεις, του Σπύρου Γκόβελα, υπαλλήλου στο ταχυδρομείου των Ιωαννίνων, του ανθρώπου που έζησε τα γεγονότα και τα αποτύπωσε στο χαρτί...

Καλύτερο ρεπορτάζ δεν θα μπορούσε να γίνει παρά μόνο αντιγράφοντας αποσπάσματα από τις σελίδες αυτές...

«Στην οικεία που καθόμουν με τα αδέρφια και τους γονείς μου, στην οδό Βαλαωρίτου, κοντά στα μεσάνυχτα, χτύπησε η πόρτα, γεγονός ασυνήθιστο για κείνη την εποχή. Με ένα κερί στα χέρια, κατέβηκε από το μαντζάτο ο πατέρας μου κι άνοιξε την πόρτα.

Αντίκρισε έναν άγνωστο άνδρα και δεν χρειάστηκε πολύ για να καταλάβει ότι επρόκειτο για αντάρτη των βουνών. Επιτακτικά ζήτησε να μιλήσει μαζί μου. Ο πατέρας μου με ξύπνησε ανήσυχος κι αντίκρισα έναν ψηλό, ξερακιανό άνδρα, που φαινόταν ασυνήθιστα ταλαιπωρημένος.

- Εσύ είσαι ο τηλεγραφητής στο τηλεγραφείο, με ρώτησε.. Εγώ είμαι, του απάντησα..

Μεθαύριο, στις 25 του μήνα, να είσαι στο τηλεγραφείο χωρίς άλλον κι όταν τον ρώτησα τι συμβαίνει, μου είπε, να κάνω ακριβώς ότι μου είπε...

Αμέσως μετά, έβγαλε από έναν ντροβά μερικές γερμανικές κονσέρβες, τις άφησε στο τραπέζι, χωρίς κουβέντα και εξαφανίστηκε στην παγωμένη εκείνη νύχτα...

Στην αρχή τρομοκρατήθηκα, αλλά στη συνέχεια, σκέφτηκα ότι δεν έχω κάνει κάτι και δεν έχω λόγο να φοβάμαι.....

Στις 25 του μήνα, κατά τις πέντε το πρωί βρισκόμουν στο Ταχυδρομείο και ήδη είχα ανάψει μια ξυλόσομπα και έσπασε λιγάκι το κρύο. Μέχρι να βολευτώ στον πάγκο μου, ανοίγει η πόρτα και αντικρίζω έναν ψηλό, όμορφο άνδρα.

Η μεγάλη μου έκπληξη ήταν όταν με χαιρέτισε και κατάλαβα ότι δεν ήταν Έλληνας και δεν μιλούσε καλά ελληνικά. Εκ των υστέρων μου είπε ότι ήταν Ιταλός. Είχε λιποτακτήσει από την μονάδα του στην Κεφαλονιά εδώ και καιρό και είχε ενταχθεί στον ΕΔΕΣ.

Άνοιξε μία τσάντα κι έβγαλε μία ποσότητα γραμματοσήμων και μου τα έδωσε. – Τι να τα κάνω αυτά;... Με αυτά θα δουλέψεις σήμερα, μου είπε, όπως επίσης μου έδωσε και μία σφραγίδα του ΕΔΕΣ και είπε πως με αυτή θα τα σφραγίσω.

Ήταν γραμματόσημα που έγραφαν «Γοργοπόταμος» ....
....
Η ώρα είχε περάσει κι άρχισαν σιγά σιγά να έρχονται Γιαννιώτες για να στείλουν, άλλος δέματα, άλλος γράμματα. Αυτός κέρβερος, πάνω από το κεφάλι μου.. Παρακολουθούσε την κάθε κίνησή μου και φρόντιζε να μην φύγει κανένα αντικείμενο χωρίς την σφραγίδα και το γραμματόσημο.

Είχαμε αρκετή δουλειά εκείνη τη μέρα. Κατά το μεσημέρι, ο κόσμος άρχισε να αραιώνει. Τότε του ζήτησα να μου δώσει μία σειρά γραμματόσημα για να θυμάμαι την αγωνία εκείνης της μέρας.

Αγριεμένος δεν μου απάντησε. Καθίσαμε μέχρι αργά, άρχισε να θαμπώνει.

Εκείνος έβγαλε ένα φλασκί με κονιάκ από το σάκο του και λίγες σταφίδες. Τα μοιραστήκαμε..

Με ρώτησε για την οικογένεια μου, αλλά δεν ξέρω τι κατάλαβε γιατί δεν μιλούσε καλά τα ελληνικά.

Στείλαμε πολλά γράμματα εκείνη τη μέρα, αλλά σε καμία περίπτωση, δεν καταναλώσαμε ούτε το ήμισι από τα γραμματόσημα που είχαμε. Τότε αφού έριξε μια ματιά από το παράθυρο.. «σκοτείνιασε είπε, ότι ήταν να γίνει, έγινε», μου ζήτησε όλα τα γραμματόσημα και προς μεγάλη μου έκπληξη τα έριξε όλα μέσα στη φωτιά.

Ρώτησα γιατί, δεν τα λυπάσαι, είναι τόσα λεφτά.. Μετά από λίγο μου απάντησε.. Έτσι μου είπαν να κάνω. Με πλησίασε και τότε, χαμογελώντας, μέσα από την τσέπη του, έβγαλε και μου έδωσε μία σειρά γραμματόσημα που του είχα ζητήσει. Με καληνύχτισε κι έφυγε.

Την επόμενη μέρα πήγα ξανά στο Ταχυδρομείο και συνέχισα τη δουλειά μου. Κοιτώντας όμως τυχαία στο πάτωμα βλέπω ένα μαύρο βιβλιαράκι. Ανοίγοντάς το, είδα πως ήταν ένα λεξικό και μέσα είχε τη φωτογραφία του Ιταλού αντάρτη. Τα κράτησα μέχρι σήμερα, δεν μου τα ζήτησε κανένας».

Ο Σπύρος Γκόβελας δεν βρίσκεται στη ζωή.. Στο σπίτι όμως που έζησε έμειναν τα ενθύμια μιας ολόκληρης εποχής και μιας εποχής άγριας κι όμορφης μαζί..

Μαζί με τα γραμματόσημα διασώθηκε μέχρι σήμερα το σημειωματάριο, του Ιταλού αντάρτη.. Η φωτογραφία του.. Το όνομά του γραμμένο στο πίσω μέρος... Roggero Giacomo!

Τα γραμματόσημα που θεωρούνταν ανύπαρκτα βρίσκονται λοιπόν εδώ.. Ως ανάμνηση του Γοργοποτάμου... Και ως υπόμνηση της Ελλάδας που ξέρει να αντιστέκεται και να δημιουργεί το δικό της θαύμα!

NTOKOYMENTA
Το ημερολόγιο του Σπύρου Γκόβελα, που περιγράφει, μεταξύ των άλλων, όσα έζησε τις ημέρες εκείνες.. Τη συνάντηση με τους αντάρτες και με τον Ιταλό!


Ο Ιταλός Roggero Giacomo στη φωτογραφία που διασώθηκε!

Και το σημειωματάριο του που έμεινε για πάντα στα Γιάννινα...